KARAKTERISTIKAT E MJALTIT
Mjalti është tipikisht një lëng i lëmuar që përmban kristale të vegjël të padukshëm. Sidoqoftë, faktorë të tillë si origjina e tij, një temperaturë e ulët e ruajtjes, një periudhë më e gjatë magazinimi apo një përmbajtje më e lartë glukoze mund të çojnë në kristalizim; formohen kristale më të mëdha dhe struktura bëhet e tillë që të kërcet në dhëmbë gjatë degustimit. Procesi mund të kthehet menjëherë përmes ngrohjes së lehtë. 

Sidoqoftë, ngrohja dhe filtrimi i mjaltit (me pasterizim) mund të ketë efekte negative në vetitë e tij, për shembull, duke e bërë ngjyrën më të errët, duke shkatërruar enzimat dhe duke eleminuar antioksidantët që janë të dobishëm për shëndetin. 

Përfitimet shëndetësore: A është i mirë mjalti për ju? 

Mjalti është përdorur me mijëvjeçarë në mjekësinë tradicionale për potencialin e tij antibakterial, vetitë e tij anti-inflamatore dhe antioksiduese. Mjalti i përgatitur posaçërisht për përdorim mjekësor mund të aplikohet për mjekimin e plagëve. Përmbajtja e ulët e lagështisë së mjaltit, peroksidi i hidrogjenit dhe aciditeti (pH mesatar prej 3.9) vret  bakteret dhe i sigurojnë atij vetitë antibakteriale. 

Karakteristikat anti-inflamatore besohet të jenë për shkak të substancave antioksiduese, megjithëse sasitë e pranishme në mostrat individuale të mjaltit ndryshojnë në varësi të origjinës së mjaltit, përbërjes dhe dozës së tij. 

Mjalti kundrejt sheqerit
Ndryshe nga sheqeri, mjalti përmban vitamina, minerale dhe antioksidantë; prandaj, është e lehtë të themi se ka përfitime shëndetësore nga përdorimi i mjaltit krahasuar me sheqerin. 
Për të njëjtën sasi, mjalti ka 22% më pak kalori sesa sheqeri.

Vitaminat: 
Riboflavin (B12), Niacin; Piridoksinë (B6), Acid Pantotenik (B5), Tiaminë (B1), Acid Askorbik (Vit.C), dhe në sasi më të vogël; Acid nikotinik, Vitamina K, Acid folik dhe Biotinë. Përmbajtja e vitaminave në mjaltë është e ulët.

Aminoacidet e pranishme: 
Lizina, Arginina, Tironina, Acidi Glutamik, Glicina, Cistina, Metionina, Leucina, Fenilalanina, Histidina, Acidi Aspartik, Serina, Prolina, Alanina, Valina, Isoleucina, Tirosina, Triptofani. Sasitë e aminoacideve të pranishme në mjaltë janë të ulëta, disa prej tyre zbulohen si gjurmë. Më e rëndësishmja në sasi është lizina, e cila zakonisht është e pranishme me 0.4 deri 38.2 mg / 100g mjaltë.

Prania e acideve:
Acetik, Citrik, Glukonik, Maleik, Pyroglutamik, Glikolik, Pyruvic, Fosfoglicerik, Butirik, Formik, Laktik, Oksalik, Sukcinik, Alfa Ketoglutarik, Tartarik.

Sa mjaltë mund të hamë në ditë?
Nuk ka ndonjë konsum të rekomanduar ditor për mjaltin në veçanti, megjithatë, për shkak të përmbajtjes së lartë të sheqernave, mjalti duhet të konsumohet në mënyrë të moderuar. Për një të rritur që ka nevojë për 2000 kcal në ditë, 10% korrespondon me 200 kcal nga sheqernat falas, që është rreth 60 gram mjaltë, nëse mjalti përdoret si burimi i vetëm i jashtëm i sheqerit në dietën tuaj.